مقایسه شاخص‌های عملکردی میان شبکه پرداخت ایران و ترکیه به‌عنوان دو کشوری که شباهت‌های جامعه‌شناسی فراوانی دارند،می‌تواند ما را به نتایج قابل‌تأملی در میزان بهره‌وری، کارایی و استفاده بهینه از ابزارهای پرداخت الکترونیک در کشورمان برساند.
این مقایسه چنانکه در ادامه این گزارش خواهید دید به‌وضوح نشان ‌می‌دهد فقدان نظام کارمزدی صحیح در شبکه پرداخت ایران، فرازوفرود در تفکیک یا ادغام بانک‌ها و شبکه پرداخت در این حوزه بر کارایی و بهره‌وری این شبکه در اقتصاد ایران تأثیر گذاشته است.

بر اساس آمار منتشرشده توسط شرکت BKM ترکیه، در ماه مارس ۲۰۱۹ که تقریباً ازنظر رفتار کاربران مشابه خردادماه ۹۸ شمسی است، سرجمع مبلغ تراکنش‌ها در شبکه پرداخت ترکیه تقریباً ۱.۲ برابر بیشتر از شبکه پرداخت کشورمان بوده این در حالی است که تعداد تراکنش‌ها و ابزارهای پذیرش در شبکه پرداخت ایران چند برابر بیشتر از ترکیه است.

بر اساس آماری که از تعداد کارت‌های فعال، پایانه‌ها و تراکنش‌های ایران داریم، کارت‌های فعال در ترکیه تقریباً نصف تعداد کارت‌های فعال در ایران است ولی تعداد پایانه‌های فیزیکی پرداخت در ایران ۴.۷ برابر تعداد پایانه‌های فیزیکی ترکیه است.

تعداد تراکنش‌های حضوری ایران ۳.۶ برابر ترکیه و مبلغ کل تراکنش‌های ایران تقریباً ۱.۲ برابر ترکیه است. درواقع میانگین مبلغ تراکنش‌های حضوری در ایران ۰.۳ میانگین مبلغ تراکنش‌های حضوری ترکیه است.

همچنین تعداد تراکنش‌های غیرحضوری ایران ۴.۳ برابر تعداد تراکنش‌های ترکیه ولی مبلغ کل آن، نصف مبلغ تراکنش‌های ترکیه است. درواقع میانگین مبلغ تراکنش‌های غیرحضوری ایران ۰.۱ میانگین مبلغ تراکنش‌های غیرحضوری در ترکیه است.

درحالی‌که در ترکیه به ازای هر پایانه فیزیکی ۱۳۹ کارت وجود دارد، در ایران به ازای هر یک پایانه فیزیکی، ۱۳ کارت وجود دارد. کارت‌های پرداخت در ایران نسبت به ترکیه حدوداً ۸ برابر بیشتر در پایانه‌های فیزیکی و ۹ برابر بیشتر به‌صورت غیرحضوری تراکنش می‌کنند.